BAŞARIYA SUSAYANLAR (13)
KADERİN CİLVESİ!
MATEMATİK HAYATIMDAN İKİ NECİP GEÇTİ!
NECİPLER HAYATIMI DEĞİŞTİRDİ!
Yıl 1975’ler … Köyüme yeni ortaokul açılmış, ilk öğrencileri de biziz. Yaklaşık 30 kişilik sınıfın vasat denilebilecek öğrencilerinden birisiyim. Okul müdürümüz ve matematik öğretmenimiz Necip ……..’di. Yüzünün güldüğü bir anı hatırlamıyorum… Ya çok ciddi ya da asık suratlı diyebileceğimiz kadar asabi… Matematik derslerinde, aramızdan birisinin dayak yemeden bitirdiğimiz bir dersi nadiren hatırlarım…
Öyle ya köyümüze ortaokul yeni açılmış; babalarımız da bizi öğretmenimize ‘’eti senin, kemiği benim‘’ diye öğretmenlerimize emanet etmişti… Hatta bir gün matematik dersinde yine Necip …… öğretmenimden sınıfça sıra dayağı yemiştik ve dayak sonucunda iki arkadaşımız da yaralanmıştı. Dayak faslında ben üçüncü sıradaydım. Elindeki sopa ile ikinci vuruşunda bayılma numarası ile kendimi yere atarak dayak faslından kurtulmuştum… Anlattıklarımı bu kitabı okuyan sınıf arkadaşlarım çok iyi hatırlayacaklardır…
Daha sonraları matematik dersinden çok dayak atma dersleri(!) vermeye başlayan Necip ……… öğretmenimizin tutumundan ‘’eti senin, kemiği benim’’ diyen velilerimiz bile rahatsız olmuştu. Bir gün ilçedeki gazeteci köyümüze çağrıldı. Necip ……… hocamızın dayakları gazetelerde haber konusu yapıldı. Bu haberden sonra matematikçi Necip ……..Hoca başka bir yere gitmek için tayin istemek zorunda kaldı. O günden bu yana yıllar geçmesine rağmen Necip …….. Hocayla hiç görüşmedim; görüşmek istemem de. Çünkü benim matematikle küsüşmemin başlıca sorumlusu Necip ………. Hocadır.
Kaderin cilvesine bakın ki aradan 30 yıl geçmiş yine bir matematikçi ile karşılaşıyorum. Adı da yine Necip ama soyadı GÜVEN’ di. Kısa bir tren yolculuğuyla başlayan ‘’Matematik Muhabbetimiz’’ bu gün artarak devam ediyor. Necip Güven Hocamda matematikçi.
Yani sizin anlayacağınız bir Necip’in hayatımdan sildiği ‘’matematiği’’ bir başka Necip yeniden hayatıma soktu. Bir Necip beni ‘’Matematikle küstürdü’’; Bir Necip beni yeniden ‘’Matematikle Barıştırdı.’’
‘’Matematikle Barışıyorum’’ kitabı Necip Hocamın ilk kitabı… Elbette bazı eksik yanları olabilir… Ancak ben bu kitabı okumaya başlayınca niyetim üzüm yemek (bağcıyı dövmek değil) olunca fazlasıyla istifade ettim… Matematik’ e bakış açım değişti. Matematikle aramda kurulan KORKU KÖPRÜLERİNİ yıkıp yerine SEVGİ KÖPRÜLERİ kurdum.
Veliler, öğrenciler, öğretmenler sizlere sesleniyorum!!! Matematiği sevmenin ilaçları eczanelerde satılmaz. Hiçbir doktor da böyle bir reçete yazamaz… Matematiği sevdirmek bir gönül işi, bir sevdanın adı ve bir emeğin ürünü… NECİP GÜVEN hocada matematiği sevdirmenin delisi… matematiği öğretmenin sevdalısı… NECİP HOCA ’yı yakından tanımayan onun uğruna delisi olduğunu sevdalısını bilemez ve anlayamaz. Tebrikler NECİP HOCA… işinin delisi olanı Allah da sever kullar da… Allah yardımcın olsun…
