BELGELİ ÖĞRENCİLİKTEN TAKDİRNAMEYE UZANAN YOL!
Ufak tefek kara kuru bir çocuk babasının yanında duruyordu. Baba kızgın ve hırçındı. Dershanede bütün çocuklar içinde ”tembel, aptal” diyor ve yanında duran oğlunun kafasına, kafasına vuruyordu. “Ona son bir şans vereceğim, ders aldıracağım.” dedi. Bu arada ben çocukla göz göze gelmeye çalışıyordum. Tam gözü yakalayınca ona tebessüm ederek bir göz kırptım. Kahverengi yuvarlak gözleri üzgün ve çocuk perişandı. Hafifçe tebessüm etti, teşekkür eder gibi…
Evleri dershaneye yakındı. Belgeli olduğu için hiç bir okul almıyordu. Çocuk evde kalıyordu. Baba ile anlaştık. Çocuk belgeli derslerinden özel ders alacak ama okul gibi her gün dershaneye gelecek şekilde anlaştık. Adam oğluna döndü “Kabul ediyor musun? çalışacak mısın?” diye bağırıyordu. Çocuk ezilip büzülüyor, başını öne eğiyor, küçülüyordu. Ben dayanamadım ”Çalışır, çalışır sizi mahcup eder” dedim.
Kaydını yaptık. Parasını verdi. Tam giderken (muşta ile vurur gibi) oğlunun kafasına bir vurdu, gitti. Çocuk ayakta küçülmeye devam ediyordu. Ben hemen elimi omuzuna attım ve onu kapının kenarındaki bir sandalyeye oturttum.“Bu sandalye senin, sabah gelip buraya oturacak ve bana yardım edeceksin” dedim. Sandalyesi bir masanın kenarında idi.
Çocuk bütün sene sevinerek geldi. Bazen bizden bile erken gelir derslerini tekrar ederdi. Sene sonunda belge imtihanlarından çok yüksek notlar alarak kurtuldu. 10. sınıfa yine Pertevniyal Lisesine yazıldı. Artık çalışmaya alışmıştı. 10. sınıftan 11. sınıfa iftihar lisesine geçerek devam etti. Çünkü biz dershanede ona (öğretmeyi değil, nasıl öğreneceğini öğretmiştik.)
Tembel aptal denilen çocuk liseyi bitirip hukuk fakültesi mezunu oldu. Bugün başarılı bir iş adamıdır. Sevgiyle öpüyorum.
Bir çocuğun okuduğunu anlaması ve onu başkasına anlatması çok mühimdir. Ben öyle öğrenciler gördüm ki, çocuk 11. sınıfa gelmiş, okuduğunu anlamaz ve anlatamaz. Bu iş ona ilkokulda öğretilmelidir. Bu sebepten ilkokul öğretmenlerine çok iş düşer. Onlar özel olarak eğitilmelidir.
Ben senelerce öğrencilerime nasıl öğreneceklerini öğrettim. Dershanede kalemi, okulda tebeşiri alıp çatır çatır problemleri çözmedim. Bazen bir ders saati içinde bir problem çözerdik. Sonra onlar yüzlerce problemi okur anlar ve çözümü kendileri bulur sevinirlerdi. Bana ihtiyaçları olmadan…
Turan Akıngüç İnceer
