Matematik Kafe Şiirleri (4)

ANNE BANA MASAL ANLAT!
BİR KARTALIN TAVUĞA DÖNÜŞTÜRÜLME HİKAYESİ!

Anne bana masal anlat,
Olur evlat, olur evlat.
Bir ülke varmış
Orda kartallar yaşarmış.
Çevrenin tek hâkimi
Hastaların hekimiymiş.

Gün olmuş zaman gelmiş,
Kartallar çok yorulmuş
Hasta hasta uçmuş ama,
En sonunda vurulmuş.

Çaylaklar saldırmış yurduna
Kartallar düşmüş can derdine
Kanatları kırılmış
Kelepçeler vurulmuş.

Hapsedilmiş yurduna
Düşülmüş can derdine
Bu duruma çıldırmış
Can havliyle saldırmış,
Yurdundaki işgalleri
Son bir gayret kaldırmış.

Yorgunluktan bitap düşmüş
Kanatları hayli şişmiş.
Hayli zaman uçamamış
Mutlu mutlu yaşamamış.

Çevresinden telkin gelmiş
Artık tavuk oldun denmiş
Atasıyla övünmek serbest
Tavuk dersi alsın herkes
Kümeslere hız verilsin
Yaşasın, herkes sevinsin.

Tavuk olmak ne rahat
Çekelim birer gazel
Türkümüz ne de güzel.
Aslı, nesli kartal olan,
Şanlı, büyük tavuklarız biz.
Süslü püslü kümeslerde
Yemlenmeyi çok severiz.

Şu kümes var ya şu kümes
Ne de güzel değil mi?
Haydi kızım çalış
Kendini bu kümese at,
Oh ne rahat, ne rahat.
Ellerde yalancı aynalar,
Oğlum bak kendine.
Çok çalışmalısın,
İyi bir tavuk olmalısın.

Anne yeter nasıl masal?
Mantık bunu neresinde?
Adı masal olsa bile,
Kartal tavuk olur mu hiç?
Doğru oğlum değil masal,
İsterim ki sen ders al.

Sürse de böyle oyun,
Milletimiz olmaz koyun.
Tarihe bak, böyle yazar,
Kartallar hep oyun bozar.
Bu duruma denir fetret
Sonu gelir biraz sabret.

Beklerim gözüm yolda
Çılgın kartallar nerede?
Zaman geldi, vakit yakın,
Analar artık duaya çıkın,
Analar artık duaya çıkın.
İnanın zafer çok yakın!
İnanın zafer çok yakın!.

NECİP GÜVEN 28 EKİM 2009

GENÇ KARTALI NASIL TAVUK YAPTILAR!

Koca kartal yumurtasını kaptılar.
Bir tavuğun altına kuluçkaya attılar.
Onu alıp çok ucuza sattılar.
Yıllar yılı tavuk gibi yaşadı.
Kanat açıp bir kerecik uçmadı.

Tavuk gibi yem dersleri almıştı.
Yem arayıp hayallere dalmıştı.
Ara sıra aklı başına gelmişti.
Bir rivayet Atam Kartal demişti.
Bu rivayet çevresini güldürdü,
Genç kartalı hiç doğmadan öldürdü.

Uçmak güzel dedi, ona sakın dediler.
Bir denesem dedi, kahkahayla güldüler.
Gel çocuğum diye bir kümese verdiler.
Ah kartalım senin başın yediler.
Bu hikâye kartallara ders olsun,
Uçma dersi alalım da bu katliam son bulsun.

NECİP GÜVEN 12 HAZİRAN 2008

TAVUKLUĞA ELVEDA!

Ey tavukluk anılarım,
Artık size veda ediyorum.
Karar verdim ben artık,
Zirvelere gidiyorum.

Mutluyum, var heyecanım.
Anladım ki ben kartalım.
Tavukluktan artık bıktım.
Bütün kümeslerimi yıktım.

Av olduğum tilkiler, kurtlar,
Artık benim avım oldu.
Daha önce korkan bendim.
Kurtları bir korku aldı.

Duyun, duyun kartal soyum.
Mimar Sinan’ın oğluyum.
Susayınca çeşmem de var.
Halis, berrak Yunus suyum.

Mevlana’yı yeni buldum.
Kara gözlüklerimi kırdım.
Çocukları güldürürüm.
Çünkü Hoca’nın oğluyum.

NECİP GÜVEN 29 EKİM 2009

KAŞARLANMIŞ TAVUKLAR!

Kaşarlanmış tavuklar
Yollarıma çıkıyor.
Kartala bak, der gibi
Bakışlar fırlatıyor.

Bak karşıda mehteran
Kartal marşı çalıyor.
Kaşarlanmış tavuklar
Amma da kabarıyor.

Bu ne komik manzara
Demezler mi hiç buna
Dede koca bir kartal
Tavuk rolü toruna.

Vur davula mehteran
Kartal nesli geliyor.
Sorma sakın tarihe
Zaten bizi biliyor.

Kâbus dolu geceydi
Çığlıklarla uyandık.
O kadar gerçekti ki
Bir ara gerçek sandık.

Ey Allah’ım kabusmuş,
Sana şükürler olsun.
Ellerimiz duada
Bu kâbus sona ersin.

Uyuma ey arkadaş
Ninni mi dinliyorsun?.
Kurtarıcı gelsin diye
Fatih mi bekliyorsun?

Bu tavırlar hoş değil
Kibirle bakıyorsun.
Dinlemeden tezimi
Karşı mı çıkıyorsun?

Kiramen kâtibin gibi
Sorular soruyorsun.
Alay etme hakkını
Söyle nerden alıyorsun?

Rahim Allah kulunu,
Hor görmek bir hatadır.
Hor gördüğün insanda
Belki de neler vardır.

Binlerce kibirliyi
Allah yerlere çaldı.
Kibirlinin yerini
Siyah köleler aldı.

İbretle bak kibrite
Ufacık bir daldı.
Tutuşturdu ormanı.
Bak ormandan ne kaldı?

NECİP GÜVEN 03 AĞUSTOS 2010

KARTALLARIN MUHTEŞEM DÖNÜŞÜ!

İyi oku tarihi,
Sana dersler veriyor.
Ne kâbustu Allah'ım,
O da sona eriyor.

Bir dev uykusunda,
Kara kâbus görmüştü.
Yetenekleri kaybolmuş,
Beceriksiz olmuştu.

Çırpındıkça batıyor,
Çığlıklar atıyordu.
Kartalların yurdunda,
Çaylaklar uçuyordu.

Tüm ümidi kırılmış,
Hayalleri yanmıştı.
Türk''ü tanımayanlar,
O ölüyor sanmıştı.

İşte o dev uyandı,
Bak kendine geliyor.
Kartalların dönüşü,
Çok muhteşem oluyor.

İhtişamlı kartallar,
Kanadını açacak.
Dünya tekrar adını,
Tarihlere yazacak.

Tavuk gibi olursan,
Krizlerle yaşarsın.
İnanırsan kartalım,
Zirvelere uçarsın.

NECİP GÜVEN 27 HAZİRAN 2008

Matematik Kafe Şiirleri (5)