• Anasayfa
  • Favorilere Ekle
  • Site Haritası
  • https://www.facebook.com/groups/annebabaokulu
  • https://api.whatsapp.com/send?phone=+905327001004
  • https://www.instagram.com/matematikkafe
TRANSLATE
DESTEK OL
ÜYELİK GİRİŞİ
REKLAM ALANI-1

MATEMATİK DÜNYASI
EĞLENCELİ MATEMATİK
OKUL BAŞARISI
PSİKOLOJİ
SİTE HARİTASI
ZİYARET BİLGİLERİ
Aktif Ziyaretçi37
Bugün Toplam706
Toplam Ziyaret2629224
Doğan Ceylan
doganceylan@gmail.com
Barış'ı Vurdular
08/02/2019
barışı-vurdular

Bir öğrencimizin PKK tarafından vuruluşunu anlattığım gerçek öykü.
 
1989 yılı. Mardin Gercüş İlçesi Üçyol Köyünde öğretmen olan ağabeyimi ziyarete gidiyorum. Okulun tek öğretmeni. 5 sınıf bir arada ve 72 öğrenci var. 72 öğrenciyi sınıf almıyor. O da fedakarlık yaparak öğrencilerin yarısını sabahçı diğer yarısını öğleden sonra okutuyor yani iki öğretmen işi yapıyor. Çok yoruluyor. Ben yeni mezun olmuşum. Yeterlilik sınavına girmiş öğretmen olarak atanmayı bekliyorum. Ara sıra derslere girip ona yardım ediyorum. Erdal Ağabeyim çok başarılı bir öğretmen olduğu için onun tecrübesinden de istifade ediyorum.
 
Öğrenciler içinde çok zeki çocuklar var. Bir tanesi hemen dikkat çekiyor. Ağabeyim ve diğer öğrenciler ona Barış diyor. Gerçek adının Barış olduğunu düşünüyorum ama sonradan öğreniyorum ki adı Şehmuz. Önceki öğretmenleri koymuş bu adı. Çok yakışmış ama. Leb demeden leblebiyi anlayan zeki, olgun, çalışkan, terbiyeli bir öğrenci. Kısaca tam adam olacak çocuk.
 
Barış’ın babası kanserden vefat etmiş. Kardeşi ve annesi dışında kimi kimsesi yok. Geçim sıkıntısı çektiklerini bilen ağabeyim aybaşlarında hem kendisi hem de köy korucularından topladığı parayla onlara yardımda bulunuyor. Çocuğun evine ekmek giriyor.
 
İlkokul bitmek üzere iken Ağabeyim öğrencileri yatılı okul sınavlarına hazırlıyor. Biliyoruz ki Barış çok iyi bir okul kazanacak ve hayatı kurutulacak. Fotoğraf çekimi ve müracaatları için aileler çocuklarını ilçeye götürüyor. Barış’ı götürecek kimsesi de yok. Ağabeyim onu çaresiz bırakır mı hiç! Kendisi alıp götürüyor fotoğrafını çektirip sınav müracaatını yapıyor.
 
Araya yaz tatili giriyor. Yaz tatili sonrasında okullar açılıyor. Ağabeyim yazın askerliğe alındığı için çocuğun durumunu takip edemiyor. Köye döndüğünde ise üzülüyor. Çünkü Barış iyi bir okul kazanmış ama kazandığı okula kayda götürecek kimsesi olmadığı için yatılı okula devam edememiş.
 
Ağabeyim, benimle dertleşiyor. Yahu koca köyde bir vicdanlı yok mu, çıkıp da çocuğu kaydettirsin! Çocuğun hayatı kurtulacakken hayatını karartmışlar diye öfkeleniyor. İşte memleketimde zayi edilen bir kıymet daha diyorum içimden. Böyle bir çocuk nasıl heder edilir, diye ben de üzülüyorum.
Bir sonraki yıl Erdal Ağabeyim ilçe merkezindeki okula tayin edildiği için köyden ayrılıyor. Herkesin ilk fırsatta kaçtığı bu yerlerde tam 10 yıl gönüllü olarak öğretmenlik yapıyor. Nice öğrencilerin hayatını değiştiriyor…
 
Barış ise 1990 yılında ilkokulu bitirdikten sonra köye mahkum oluyor. Ailesiyle kıt kanaat geçinmeye çalışıyorlar. Ara sıra kardeşiyle yolu ilçeye düştüğünde ağabeyimin elini öpmeye geliyor.
 
5-6 yıl sonra yine bir yaz tatilinde görüştüğümüzde Ağabeyim bana: 
-Biliyor musun Doğan diyor…
-BARIŞI VURMUŞLAR!
……………………
Barış ilkokulu bitirdikten 5-6 yıl sonra geçim sıkıntısı çektikleri için mecburen köy koruculuğuna başvurmuş. Köydeki bazı korucular traktörle komşu köye giderken teröristler Barış’ı vurmuşlar. Oracıkta hayatını kaybetmiş.
 
Bir öğrencim daha vardı İsmet o da vurulmuş. Daha askere bile gitmedikleri için kendilerini koruyamamışlar. Diğer tecrübeli korucular kendilerini kurtarmış ama bu iki çocuğumuz şehit olmuş.
 
İçimden adını koyamadığım bir şeyler kopuyor. Ruhum Üçyol köyüne uzanıyor Barış’ın arka sıradaki masum tebessümü gözümde canlanıyor. Yüreğim eziliyor. İnsanlığın yükü omzumu çökertiyor.
 
Oy Barış oy…! Daha çocukken silah mı aldın eline, ailen aç kalmasın diye. Sana nasıl kıydılar yavrum, zalimler kurşun mu sıktı körpe bedenine.
 
Aradan 20 yılı aşkın süre geçmiş. Yıllardır yazmak istediğim bu yazıyı yazarken bile boğazım düğümleniyor. Masum yavrularımızın dökülen kanlarına gözyaşlarım eşlik ediyor.
 
Barış’lar ölmesin ya Rabbi, çocuklar ölmesin.
 
Doğan Ceylan
Maarif Müfettişi


824 kez okundu. Yazarlar

Yorumlar

Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yapmak için tıklayın

Yazarın diğer yazıları

BU EĞİTİM SİSTEMİ DÜZELMEZ - 27/06/2024
BU EĞİTİM SİSTEMİ DÜZELMEZ
MÜFREDATTA DEĞİŞEN SADECE KELİMELER Mİ - 12/05/2024
MÜFREDATTA DEĞİŞEN SADECE KELİMELER Mİ
ÇİZGİ FİLMLERİN KARAKTER OLUŞUMUNA ETKİSİ - 02/12/2023
ÇİZGİ FİLMLERİN KARAKTER OLUŞUMUNA ETKİSİ
TATİL ÖDEVLERİNİN DOZU KAÇIRILMAMALI - 11/11/2023
TATİL ÖDEVLERİNİN DOZU KAÇIRILMAMALI
AÇIK UÇLU SORULARA GEÇİŞTE YAŞANACAK SORUNLAR - 20/10/2023
AÇIK UÇLU SORULARA GEÇİŞTE YAŞANACAK SORUNLAR
OKUL ÖNEMİNİ YİTİRİYOR - 28/04/2023
OKUL ÖNEMİNİ YİTİRİYOR
OY KARARI ALMAYI OKULLARDA ÖĞRETMELİYİZ - 23/04/2023
OY KARARI ALMAYI OKULLARDA ÖĞRETMELİYİZ
OKULLARDA 8. SINIF 2. DÖNEM KONULARI HİÇ İŞLENMİYOR - 24/03/2023
Okullarda 8. Sınıf 2. Dönem Konuları Hiç İşlenmiyor
KARİYER SÜRECİ HAKKINDAKİ DÜŞÜNCELERİM - 24/08/2022
KARİYER SÜRECİ HAKKINDAKİ DÜŞÜNCELERİM
 Devamı