HAYATIMDAKİ POZİTİF DEĞİŞİM!
Bir insanın değişimi sadece istemesi yeterli değildir. Değişim isteği yürekten gelmelidir. Etrafımda değişmek istediğini söyleyen nice insanlar görüyorum ama bir çoğu çok kısa bir sürede pes edip vazgeçiyor. Değişim için bu isteklerin adım adım hayata geçirilmesi gerekir. Olumlu manada değişmek ne zannedildiği kadar zordur ne de hafife alınacak kadar kolaydır. İnsan bir şeyi gerçekten kafasına koyunca gözünü karartıp uygulamalı ve bu yoldaki sıkıntıları da göze almalıdır.
Ben de zaten böyle yaptım. Önce kendimi dinledim. Daha önce olumlu yönlerim veya olumsuz yönlerim diye gruplandırdım. Daha önceleri ben de bulunan fakat benim farkında olmadığım yönlerimi görünce kendime güvenim ve saygım arttı. Kendimce gördüğüm olumsuzlukları da asla bir daha yapmayacağım diye kendi kendime söz verdim. Yapmam gerekenleri ve motivasyon cümlelerini tüm kitaplarıma ve defterlerime yazdım.
Bu arada bir işyerinde Necip öğretmenle tanıştım. Bana okumam için kişisel gelişim, motivasyon kitapları verdi. Bu kitapları okudum ve çok faydasını gördüm. Ancak beni en çok Norman Vincent Perle’nin “OLUMLU DÜŞÜNMENİN GÜCÜ” adlı eseri etkiledi. Bu kitap benim bu pozitif değişimimi adeta ateşledi. Kitapta anlatılan gerçek değişim olayları beni çok etkiledi. Aslında etkiledi kelimesi bile çok hafif kalır, adeta sarstı. Daha önceleri hiç farkında olmadığım zenginliklerin ve değerlerin farkına vardım. Hayatta en büyük değerin özgüven ve kendimize saygı olduğunu öğrenmiş oldum.
Lise 3. sınıfın başında, yaz tatili dönüşü bir arkadaşımla karşılaştım. Bana “Sıdıka ne kadar değişmişsin” deyince çok sevindim ve o zaman kendimdeki pozitif değişimin ne kadar hızlı olduğunu daha iyi anladım. Arkadaşımın söylediği güzel sözlerden sonra bir an içimi sonsuz bir huzur kapladı. Belki inanmazsınız ama arkadaşımın” Sıdıka ne kadar çok değişmişsin” cümlesi birkaç gün kulaklarımda çınlayıp durdu.
İşin en ilginç yönü birkaç yıl sonra bana değişim kitaplarını veren Necip hocamla çalıştığım işyerinde karşılaştım. ”Necip hocam, beni tanıdın mı?” dedim. Beni tanıyamadığını söyledi.” Ben Sıdıka diye kendimi tanıttım. Necip hocam da arkadaşım gibi ”Sıdıka çok değişmişsin” dedi. Çok mutlu oldum.
Dedim ya değişim isteği yürekten gelmeli; insan bu duyguyu hissetmeli ve yaşamalı. Şimdi benim bahçemde binbir türde ve renkte çiçekler var. Siz de benim gibi güzel bir bahçeye sahip olmak istemez misiniz? O halde niye duruyorsunuz? Aslında yazacak daha çok şeyim vardı. Fakat bir yaşadıklarımın çoğunu kelimelerle ifade edemedim. Çünkü değişim sözden çok bir eylemdir. Saygılar sunar, başarılar dilerim. Rumuz Deniz Gözlü SIDIKA
Necip Güven
