Bir Hayat Masalı!

BİR HAYAT MASALI VE DEĞİŞİM ŞİİRLERİ!

Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde develer tellal iken, pireler berber iken. Ben annemin beşiğini tıngır mıngır sallar iken. Keloğlan gibi tembel mi tembel bir çocuk varmış.

Annesi de bu oğlanın okuması için didinir dururmuş. Onu kahveden alır “Gel oğlum sana sütlü çay yapacağım evde dersini çalış” dermiş.
Akrabaları bile tembel çocuktan ümidi kesmişler. Hatta akrabalarından birisi “Bu çocuk okursa kulaklarımı keserim” demiş. Gel zaman git zaman bu tembel çocuk feleğin çemberinden geçmiş. Zar zor liseyi bitirmiş.

Okul hayatı zor gelen bu çocuğa hayat okulu da zor gelmeye başlamış. Bir gün “Artık yüksek tahsil yapmak istiyorum” demiş. Hedefini de belirlemiş ya avukatlık ya da öğretmenlik. Bir parkta ders çalışmaya başlamış.
Ve üniversite sınavına girmiş. Üniversite sınav sonuç belgesinde “Kütahya Eğitim Enstitüsü’nü kazandınız” yazıyormuş. İki yıl zar zor okuyup mezun olmuş. Öğretmenlik hayatında gelişmek için çalışmalar yapan kahramanımız için 7 mayıs 1999 yılı bir dönüm noktası olmuş. Sanki kaybettiği yıllardan intikam almak istercesine hummalı bir çalışma içine girmiş.

2002 yılının kahramanımız için ayrı bir önemi varmış. Kahramanımız kitap yazmaya soyunmuş. Herhalde kulak hikayesinin sonucunu merak ediyorsunuz. Sakın telaşlanmayın kahramanımızın akrabasının kulakları hala sapa sağlam yerinde duruyormuş.

Bu masalda adı geçen çocuğu çok iyi tanıyorum. ÇÜNKÜ O ÇOCUK BENDİM! ( Necip GÜVEN )

NOT: Matematikle Barışıyorum Kitabından alınmıştır. Necip Güven'in hayatından bir kesittir.
Prof. Acar Baltaş'ın lisede 2 yıl sınıfta kaldığını biliyor muydunuz?

NECİP GÜVEN

ŞİMDİ SİLKİNİŞ ZAMANI!

Bir zamanlar benim de korkularım çoktu.
Rotasız gemi gibi hedeflerim yoktu.
Kurumuş bir yaprak misali
Yıllarca savruldum rüzgarların önünde.

Gündüzün top peşinde koştum.
Akşamları taş masasına geçtim.
Zavallı annem az mı peşimden koştu.
Ders çalışmam için akla karayı seçti.

Tembelliğim yüzünden yıllarca başarısız oldum.
Başarısızlık ne demek tam da dibe vurdum.
Baktım sonunda deniz tükendi.
Yaş yirmiyi geçti, aklım başıma geldi.

Kitaplarla ilk defa arkadaş oldum.
Sonunda çıkış yolunu da buldum.
Hayata yeniden merhaba dedim.
Tembelliği delete ile kafamdan sildim.

Öğretmenlikle kendime yeni bir yol çizdim.
Araştırıp öğrendikçe kendime geldim.
Tüm başarısızlıklarımı tecrübe saydım.
Affettim kendimi, yaramı sardım.

Geçmişimle yüzleştim acılar bitti.
Karanlıklar kayboldu, bende şafak attı.
Başarısızlıklarımı kendime merdiven yaptım.
Projeler yaparak zirveye çıktım.

Haydi gencim sen de kendine format at.
Sevdiğin işi yaparsan edersin rahat
Geçmişinle yüzleş onlardan dersler çıkar.
Nefes alıyorsan demek hala ümit var.

Yere düşmüşsen tekrar ayağa kalk.
Kardelenler soğuklara nasıl direniyor bak.
Sevdiği işi yapanlar kolay kolay yorulmaz.
Palmiyeler fırtınalarda esner ama kırılmaz.

NECİP GÜVEN 30 KASIM 2023

KENDİMLE BARIŞTIM, GEÇMİŞİ DÜRDÜM!

Başarısızlık çemberi sardı çevremi.
Sardı da felç etti tüm bedenimi.
Yaktı da yok etti özgüvenimi,
Bağladı elimi çaresiz koydu.

Çırpındım kaçayım aman vermedi,
Gizledim derdimi kimse bilmedi.
Acılar kor olur içimi yaktı,
Dostlarım çaresiz yüzüme baktı.

Gerçeği sakladım bodrum katında
Mutluluk aradım en üst katında.
Bodruma koyduğum acılar koktu,
Acının kokusu çatıya çıktı.

Bodrumda saklasam acılar bitmez
Çözmezsem bırakıp bir yere gitmez.
Bodrumda derdimle yüz yüze geldim
Bulduğum çözümü önüne serdim.

Bodrumda kalmadı acı duygular
Yok oldu, kayboldu bütün kaygılar
İç dünyam tamamen bakımdan geçti.
Isırganlar sökülüp laleler açtı.

Derdimle dost oldum, ona sarıldım
Aldığım derslerle yola koyuldum
Dertlerim bana tecrübe oldu
İçimdeki fırtına artık son buldu.

Kendimle barıştım, geçmişi dürdüm
Önümde yepyeni fırsatlar gördüm.
Yapmıyor, yıkıyor tersine yergi,
Anladım her şeyin ilacı sevgi.

NECİP GÜVEN 23 MAYIS 2011

BAŞARISIZLIK BİR SON DEĞİL!

Başarısızlık bir son değil,
Neden dersler almıyorsun?
Sorun nerede acaba diye
Sorular sormuyorsun.

Sorsaydın doğru sorular,
Yanlışları bulurdun.
Yeniden format atıp,
Virüslerden kurtulurdun.

Yanlışlar olmasaydı Dünyada,
Ne olurdu dedin mi?
Bilim diye bir gerçek,
Kalmazdı, düşünmedin mi?

Sorsaydın doğru sorular,
Yanlışları bulurdun.
Yeniden format atıp,
Virüslerden kurtulurdun.

Yanlış tuşa basınca,
Bilgisayarın aptal demez.
‘’Yeniden dene’’ der ama,
Dalga geçmez, asla gülmez!

Sorsaydın doğru sorular,
Yanlışları bulurdun.
Yeniden format atıp,
Virüslerden kurtulurdun.

Yanlışlar olmasaydı Dünya’da,
Çocuklar bile yürümezdi.
Yanlış yapıyorum diye,
Ana dilini öğrenmezdi.

Sorsaydın doğru sorular,
Yanlışları bulurdun.
Yeniden format atıp,
Virüslerden kurtulurdun.

Bilgisayarın bozulunca,
Neden camdan atmıyorsun?
Ona bile kıyamıyor,
Tekrar format atıyorsun.

Sorsaydın doğru sorular,
Yanlışları bulurdun.
Yeniden format atıp,
Virüslerden kurtulurdun.

Allah bile affederken,
Sen niye duruyorsun?
Kendini küçük görüp,
Yerden yere vuruyorsun.

Sorsaydın doğru sorular,
Yanlışları bulurdun.
Yeniden format atıp,
Virüslerden kurtulurdun.

Önce affet kendini,
Ağla,ağla ve durul.
Kurtuluş istiyorsan,
Gerçek bilime sarıl.

Sorsaydın doğru sorular,
Yanlışları bulurdun.
Yeniden format atıp,
Virüslerden kurtulurdun.

Sonra affet çevreni,
Çiçeklerle de barış.
Sevdiğin işi güzel yap,
İyilik yapmada yarış.

Sorsaydın doğru sorular,
Yanlışları bulurdun.
Yeniden format atıp,
Virüslerden kurtulurdun.

NECİP GÜVEN 23 MAYIS 2011

Başarının sırrı, palmiye gibi olmak!