Betül Arıkanlı
betul9059@gmail.com
Y KUŞAĞI ÇİLESİ
06/02/2024 Bizler arada kalmış nesil, Y kuşağı. Bizim ebeveynliğimiz ile anne babalarımızın ebeveynliği arasında ne çok fark var hiç düşündünüz mü? Çocukluğumu hatırladığımda ilk aklıma gelen şey can sıkıntısı. Can sıkıntısından patlardım, zaman sonsuz ve o zamanı bir şekilde doldurmalısın ama ne şekilde? Henüz internet icat edilmemiş, televizyonda çok az kanal var ve onlar da çocuklara yönelik programları, çizgi filmleri sabahında 7.00'sinde oynatıyor. Sırf o çizgi filmleri izlemek için sabahın köründe uyanırdık. Sonra haber saati yine yapacak bir şey kalmadı. İnternet de yok ki oradan kitap okuyalım, araştırma yapalım, oyun oynayalım. Bir şeyi merak etsek arama motoru yok, ansiklopediler var onları kurcala, aradığın kelimenin anlamını bulmak bile uzun bir iş. Öyle her şey böyle bolluk içinde değil. Birkaç kıyafetle yazı geçirirdik. Şimdiki çocuklar ve gençler gibi kombin bilmezdik, sıcak tutup tutmaması önemliydi. Kışlar da kıştı çünkü çocuk boyunda karlar yağardı. Ama ne dışarıda oynardık, gece yarısına kadar sokakta oynar, hiç kötülük düşünmez güler, eğlenirdik. Dizlerimiz hep yaralı olurdu, çünkü sokaktaydık, hayatın içindeydik, düşmek kalkmak rutinimizdi. O kadar canlıydı ki hayatımız ister istemez şimdiki kuşağa üzülüyoruz. Sanal bir dünya çünkü yaşadıkları, kanlı canlı değil. Biz çocukken anne ve babalarımızın gözüne girmeye çalışırdık. Şimdi kendimiz ebeveyn olduk ama çocuklarımız bizim gözümüze girme derdinde değil, biz onları mutlu etme derdindeyiz. Eskiden ailemiz bir yere misafirliğe götürürdü bizi, orada sıkılsak da ağlasak da umursamazlardı. Kendi keyifleri ne zaman yeterse o zaman kalkarlardı. Şimdi çocuk bunalınca oradan hemen kalkılıyor. Zaten eşe dosta gitmek yerine çocukların daha memnun kalacağı AVM oyun alanları ya da park tarzı yerlere gidiliyor. Y kuşağının çocukken sesi çıkamadı. "Büyüklerin sözüne karışma" dendi, şimdi bir çocuk konuşmaya başlayınca bütün yetişkinler susup onu dinliyor. Y kuşağına öğretmeni bağırdı, çağırdı, sıra dayağı diye bir kavram vardı yahu. Bir kişi hata yapsa tüm sınıf dayak yerdi. Ama şimdi bir öğrenciyi uyarsan psikolojisi anında bozuluyor. O doğru bu yanlış demiyorum. Elbette zamanın bir ruhu vardır. İnsanlık değişiyor, gelişiyor. Sadece Y kuşağının bir ferdi olarak düşündükçe içim sızlıyor, bizim günahımız neydi? Çocukken anne babamızı mutlu etmeye çalıştık, büyüdük şimdi de çocuklarımızı mutlu etmeye çalışıyoruz. Peki bizi kim mutlu edecek? Betül Arıkanlı |
Yorumlar |
Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yapmak için tıklayın |
Yazarın diğer yazıları |
HADİ SİGARAYI BIRAKALIM - 30/07/2024 |
HADİ SİGARAYI BIRAKALIM |
ALMA VERME DENGESİ - 14/07/2024 |
ALMA VERME DENGESİ |
SPOR YAPANA UZAYLI GİBİ BAKMAYIN - 22/06/2024 |
SPOR YAPANA UZAYLI GİBİ BAKMAYIN |
40 YAŞ - 25/05/2024 |
40 YAŞ |
SINAV KAYGISI - 17/05/2024 |
SINAV KAYGISI |
İÇE DÖNÜK İNSAN, DIŞA DÖNÜK İNSAN - 27/04/2024 |
İÇE DÖNÜK İNSAN, DIŞA DÖNÜK İNSAN |
HAYATIN GÜZELLİKLERİNİ GÖREBİLMEK - 02/04/2024 |
HAYATIN GÜZELLİKLERİNİ GÖREBİLMEK |
DÜNYAYI YETİMLER YÖNETİYOR - 16/03/2024 |
DÜNYAYI YETİMLER YÖNETİYOR |
HERKES KENDİ HAYATININ FİLOZOFUDUR - 26/02/2024 |
HERKES KENDİ HAYATININ FİLOZOFUDUR |
Devamı |