Alternatif Eğitim

Alternatif eğitimin tam olarak terminolojik karşılığı farklılık gösteriyor. Martin sözde alternatifleri dışarda tutmak için gerçek alternatifleri ‘’felsefî alternatifler’’ olarak adlandırır. Miller, Glines gibi yazarlar ise ‘’eğitim alternatifleri’’ terimini kullanırlar. Kimi kaynaklarda ise terimin ‘’öğrenme alternatifleri’’ olarak kullanıldığı görülmektedir. Yine farklı yazarlar tarafından alternatif yerine geleneksel olmayan, klasik olmayan, otantik, gerçek, ilerici gibi kelimeler kullanılır.

Bir topluluk için alternatif olan diğer bir topluluk için alternatif olmayabilir. Bununla birlikte günümüz dünyasında ‘’zorunlu eğitimin‘’ amaçları az çok ortak noktada buluşmaktadır. Makbul vatandaşı, yeni ekonomik düzenin tüketicilerini ve piyasanın ihtiyaç duyduğu iş gücünü yetiştirmek. Bu nedenle tüm dünyadaki eğitim sistemlerinde az çok benzer sorunlar yaşanmaktadır. Alternatif eğitim kapsamına giren uygulamaların yaygın biçimde uygulanan eğitimin eleştirisinden doğduğu ve ana akım eğitiminden farklı hayat ve eğitim felsefelerinden beslendiği söylenebilir.

KAPTAN FANTASTİK FİLMİ ÜZERİNE ‘’ALTERNATİF EĞİTİM’’ KAPSAMINDA DEĞERLENDİRME:

Film aslında mevcut eğitim sistemine bir eleştiri niteliğinde. Başta eğitim sistemi olmak üzere birçok şeyi eleştiren baba kendince çocuklarına farklı bir eğitim yöntemi bulmuş. Fakat filmin ilerleyen sürecinde şöyle bir soru meydana geliyor; baba bu ‘’alternatif eğitimi’’ çocuklarına uygulayarak ne kadar doğru bir şey yapıyor ya da çocuklara yararı mı oluyor zararı mı? Baba zaten çevresi tarafından bu tutumuyla hep tepkiyle karşılaşıyor. Çocukların dedeleri tarafından babaya şöyle bir eleştiri geliyor; çocukları gerçek hayata karşı savunmasız bıraktığı gibi. Baktığımızda dedenin bu eleştirisinin hak verilir tarafı var. Çünkü babanın çocukları eğittiği şekil tamamen doğal yapaylıktan uzak, teknolojiden ve güncel hayattan kopuk. En önemlisi de okula gitmiyor çocuklar, onların okulda bir şey öğrenemediklerini kendisinin daha çok şey öğrettiğini düşünüyor. Evet bu doğru fakat gerçek hayat bambaşka onunki filmin bir yerinde de dile getirdiği gibi yalnızca güzel bir hayal. Çünkü günümüzde hangi ülkede yaşarsak yaşayalım okula gitmeden, bir meslek sahibi olmadan hayata tutunmamız, kendimizi geçindirebilmemiz oldukça zor. Bir şekilde o işleyen sistemin içine girmeliyiz işte, sırf yaşayabilmek için, geleceğimiz olabilmesi için… Bu sistemin içinde yaşarken hep hayaller kurarız ve hayallere kavuşmak için o belirsiz vakitleri bekleriz; emeklilik gibi, para toplayabilmek gibi.

Filmde babanın eski devirlerdeki, avcı-toplayıcı toplumlar gibi yaşamaya çalıştığını ve altı çocuğunu da bu şekilde yaşatmaya çalıştığını görüyoruz. Bunu yaparken de oldukça direniyor. Fakat en sonunda tamamen düşündüğü gibi; ormanda yaşayarak, çocuklarını okula göndermeyerek çağına ayak uyduramayacağını ve çocuklarını çağa uyumsuz yetiştirerek aslında yanlış bir şey yaptığını fark edip hayalinden kısmen vazgeçiyor. Ormanda değil, normal bir evde yaşamaya başlayıp çocuklarını okula gönderiyor. Buna bir öze dönüş meselesi olarak da bakabiliriz ve tembelleşen teknolojinin kölesi olup kapital sisteme tutsak olmuş insanlığa eleştiri niteliğinde bir film.

Sonuç olarak insanın özüne daha yakın bir eğitim sistemi olsa da çağımızla çatışan bir eğitim sistemi. Uygulanabilir ve insanın özünü sorgulaması hususunda da oldukça faydalı olabilir fakat müstakil bir eğitim sistemi olarak uygulanabileceğini düşünmüyorum. Maalesef düşünmüyorum çünkü ne kadar hayal edersek edelim şartların olanakları ile sınırlanıyoruz.

Ayşenur ALTUN

Okulsuz Toplum